Liefde

Als je een stukje schrijft zonder één enkel woord dan moet er iets aan de hand zijn. Zeker als dat op 1 januari gebeurt.

Virussen (zeker een stuk of twintig) waren oorzaak één dat ik niet verder kwam dan de aanmaak van een nieuw stukje. De plichtplegingen die horen bij een nieuw jaar waren oorzaak twee.

En op 2 januari kregen de virussen familiebezoek zodat ik in de loop van de avond met een bakje zelfgemaakte tonijnsalade op de bak neerplofte en een paar dekens over me heen sloeg.

Plotseling zie ik een mammoet, een luiaard en een sabeltandtijger over ijsvlaktes trekken.
Ik denk dat ik aan het hallucineren ben geslagen en neem een aspirientje in.
Maar hoe beroerder ik me ga voelen hoe meer zin ik in roken krijg.
Ziek worden en juist dan willen roken! Smachten naar een sigaret. Zo kennen we de oude junk Zwurrel weer.

Het hallucineren blijkt de animatiefilm “Ice Age 2: The Meltdown” te zijn.
Ik raak tijdens het kijken totaal in de ban van een mannelijke mammoet die op het eind van het spannende avontuur de liefde van zijn leven vind.
Samen met de mammoet van het andere geslacht loopt hij de aftiteling in.

“Je wordt echt ziek hè?”, vraagt mijn vrouw bezorgd als de film af is, “je ogen zijn helemaal rood geworden.”
Ik haalde stiiletjes mijn schouders op.
Die oogjes kunnen namelijk weer geheel op het conto van het stoppen met roken geschreven worden.
Ik had het al weer een paar dagen aan voelen komen. Diepe zuchten en af en toe weer van die flinke brokken in de keel.
Maar ja, om dan zomaar bij twee getekende mammoeten te gaan zitten grienen, is wel weer het uiterste.

Voorlopig zijn teken- en animatiefilms dus maar weer even taboe in huize Zwurrel.