De knop was niet zo om als het leek. Toen ik op dinsdagavond zo maar ineens naar mijn buil shag greep die er niet was, had ik kunnen weten dat er iets niet helemaal snor zat.
De dag daarop verdween de gedachte aan een sigaret niet meer uit mijn hoofd. ’s Avonds op weg naar huis, stopte ik bij drie mogelijke verkooppunten. Bij de Bruna kon ik met moeite een boekenlegger kopen in plaats van een pak rookwaar. A narrow escape zeggen ze dan in landen waar ze geen Nederlands spreken.
De ontsnapping blijkt van korte duur te zijn geweest. Een dag later gaat het fout. Goed fout.
Ik werk al heel de morgen onder mijn salarisniveau. Mijn gedachten dwalen steeds af naar nicotine, shag, vloeitjes en roken in zijn algemeenheid. In de loop van de middag wordt er zonder opzet door iemand een sluimerend psychisch probleempje bij me geactiveerd. Ik houd het vroeg voor gezien.
Ik fiets naar de binnenstad en sta ineens voor de smurfenwinkel. Ik weiger verder na te denken. Ik loop naar binnen, ik koop een buil shag, ik loop naar buiten, ik draai een peuk, ik steek hem aan en ik rook.
Dit sjekkie moet me even alles doen vergeten. Ik krijg de smerige rook amper langs mijn huig. Ik kokhals. Maar ik zet door. Ik eis dat het iets voor me doet. Ik heb alles overboord gegooid en dan wil ik nu ook waar voor mijn geld. Ik rook er nog één en dan nog één. Het blijft vies, smerig en goor. Kapitein Archibald Haddock uit Kuifje staat bekend om zijn scheldvocabulaire maar ik overtroef hem nu op alle fronten. Ik vloek mezelf stijf. Zelfs de straatmuzikanten zijn even stil.
Hier kom ik niet meer uit. Ik hang er opnieuw in. Ik ben weer een verslaafde. Alles is voor niets geweest.
Het duizelt me. Ik voel dat ik in afgrond verdwijn. Ik grijp naar een uitstekende tak. Ik heb grip en blijf hangen. Ik klauter omhoog. Ik sta weer boven en kom bij zinnen. Ik mag niet opnieuw verslaafd raken. Ik donder de buil shag in een afvalbak.
Ik ben weer 48 uur verder. Het is bij die drie sigaretten gebleven. Ik ben nog steeds niet waar ik had willen zijn. Maar ik zal doorzetten. Ik zal het levende bewijs worden dat iedereen het zonder sigaretten kan stellen. Een sigaret voegt niets toe aan je leven maar ruïneert het. Ik weet het zo goed. Waarom luister ik dan niet?
“Het wordt weer eens tijd voor een leuk stukje”, denkt Zwurrel, “wat zo is het geen doen.”
Zwurrel 
Zwurreltje, Zwurreltje… je weet denk ik wel dat je, als je met je rug tegen de muur staat, rare streken kan uithalen met het idee “ik niet winnen dan jij ook niet”De verslaving heeft van jou verloren, dit zijn stuiptrekkingen. Je bent lange tijd een roker geweest. Je hebt zeg maar een relatie gehad met je sigaret. Na het verbreken van een relatie kan het een hele tijd duren voordat een ex-partner uit je (emotionele) leven verdwenen is. Zo gaat het ook met de sigaret.Die verslaving laat jou nog eens even voelen wat het is om in tweestrijd te staan. Maar het is al lang geen strijd meer. En dus heb je al lang overwonnen.Knuffff van MoniqueT van ikstop forum
De zwakheid van de mens is dat hij soms dingen wil doen,die hij liever niet gedaan zou hebben als hij het eenmaal gedaan heeft!Je maakt nu een doorstop, en dat maakt je een kanjer! Keep up the good work, fouten maken is menselijk en je weet nu wat je mist, namelijk niks, noppes, niente!Greetz, Vlis van ikstop-forum
Sterkte!
Hey Zwurrel!!Wat een strijd he? Ik kon nog ff niet reageren. Zit er zelf ook al het hele weekend heeeeeelemaal doorheen en kan me aan de ene kant zo goed voorstellen dat je voor de bijl ging! Ik heb er ook twee opgestoken (maar in mijn droom gelukkig). Maar idd, wat is het moeilijk, soms ben ik het vechten zo moe! Maar goed van je dat je een doorstart maakt (je vrouw zal ook wel trots op je zijn!).Enne ik blijf op mijn bankie duimen voor ons beiden!!!Sterkte maar we kunnen het!!!Blogfan/ikstop